De stuiterende parabolen van Johannes Offerhaus

Hoe kan je een parabool integreren in een modecollectie? Het was het uitgangspunt van de nieuwe collectie van Johannes Offerhaus. Hij presenteerde een experiment met parabolen, bestaande uit modellen en technische installaties.

“Mijn werk is een groot onderzoek naar vorm en beweging waarbij draagbare kleding voor mij niet het enige eindproduct hoeft zijn,” licht Offerhaus toe in een persbericht. In zijn vorige collectie draaide het om zwaartekracht. Nu stond de vergelijking van ‘een vlakke tweedegraads kromme die kan variëren’ centraal.

De vijf installaties, gemaakt van hout en stof, verwijzen naar de vijf verschillende silhouetten in de collectie, die door modellen in beweging worden gebracht. Een model trekt aan een trechtervormige object van parachutestof, dat vervolgens op en neer stuitert. “De vermenigvuldiging van inspanning en beweging resulteert in het in- en openvouwen van de installatie,” aldus Offerhaus. Kleding is immers gemaakt om te bewegen.

Studio 8, de locatie van Offerhaus’ presentatie, sluit naadloos aan op zijn werk. Het is een 360 graden ruimte zonder hoeken; waarbij de vorm en beweging benadrukt wordt. Door de volledig witte ruimte krijgen de installaties en modellen alle aandacht.

Wiskundige vergelijking staat centraal bij Johannes Offerhaus

Johannes Offerhaus (1993) is een veelbelovend modetalent. Hij won Kunstbende in 2009, waarna hij stage ging lopen bij Viktor & Rolf. In 2016 studeerde hij cum laude af aan de opleiding Fashion Design aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten Arnhem. In al zijn ontwerpen komen vorm en beweging terug. Zijn afstudeercollectie met ronddraaiende rokken, genaamd ‘Centrifugal Systems’, was een onderzoeken naar zwaartekracht en vorm. Zijn werk kon toen al op lovende reacties rekenen en leverde hem enkele maanden later de Frans Molenaar Couture Award 2016 op.

Beeld: Lucas Christiansen